Dlaczego niektóre sklepy internetowe nie pytają o 3-cyfrowy kod znajdujący się na odwrocie mojej karty kredytowej?

Jako ogólne założenie: W większości transakcji online w przypadku sporu korzyść z wątpliwości jest przyznawana klientowi. Jeśli klient odmawia zapłaty i twierdzi, że nie jest to jego transakcja, firma wydająca kartę anuluje obciążenie i nie płaci sprzedawcy (lub odzyskuje, jeśli już zapłacił).

Istnieje wiele rodzajów sprzedawców online, którzy używają różnych metod, aby zapewnić, że nie są stratni. Niektóre z nich to:

1. Zapewnienie wprowadzenia 3-4 cyfrowego CVV wskazującego, że jeśli ktoś użył karty, to był w jej posiadaniu. Jednak każdy w punkcie sprzedaży, podczas sczytywania karty, może to zanotować i użyć karty niezgodnie z jej przeznaczeniem.
   
2. Dodatkowa walidacja adresu/kodu ZIP. Zapewnia to nieco lepszą ochronę, że do nadużycia, numer karty, CVV, adres muszą być znane.
   
3. Mimo to sprzedawcy internetowi uwzględniają prawdopodobne straty z tytułu oszustwa i odpowiednio podnoszą cenę produktu.
   
4. Niektórzy sprzedawcy, jak na przykład Netflix, nie przejmują się żadną walidacją, ponieważ ich usługa polega na codziennym dostarczaniu filmu do drzwi, a oni znają klienta znacznie lepiej i mogą łatwo wyśledzić błędnych abonentów. Plus koszt opłat jest za miesiąc usługi odzyskane z góry. Może to być dobre dla jednorazowej dostawy przez powiedzmy Amazon, ponieważ koszt śledzenia i odzyskania towaru jest wysoki. Nawet jeśli abonentowi uda się uciec z DVD za pierwszym razem, strata dla Netflixa to tylko koszt kopii DVD chociaż zysk dla złodzieja może być równy cenie rynkowej takiego DVD.
5. Podobnie jest w przypadku powiedzmy Nortona lub innych dostawców usług antywirusowych, po prostu dezaktywują kod produktu (jeśli zapłacono kartą, a później odmówiono), gdy wejdziesz do Internetu, a zakup będzie bezużyteczny.
   
6. Przemysł internetowy jest również nękany przypadkami, w których transakcje są faktycznie dokonywane przez właścicieli kart, którzy po skorzystaniu z usług kwestionują roszczenia wobec dostawców kart.
   
7. Niektóre kraje, takie jak Indie, nakazały, aby wszystkie transakcje kartą online były potwierdzane dodatkowym hasłem, oprócz numeru karty i CVV. Hasło to musi być wygenerowane przez kontakt z bankiem handlowym, zanim transakcje online będą dozwolone. Oczywiście nadal trwa dyskusja, jeśli sprzedawca jest spoza Indii, dlaczego powinien przestrzegać dodatkowych norm. Jeśli karta wydana poza Indiami jest używana w Indiach, mogą nie mieć dodatkowego hasła wydanego przez ich dostawców kart.

Biorąc pod uwagę, że przepisy dotyczące odpowiedzialności konsumenta za nieautoryzowane transakcje oznaczają w większości przypadków brak kosztów, CVV służy ochronie akceptanta. Zazwyczaj sprzedawca otrzyma niższy koszt od swojego banku za przetworzenie transakcji z kodem CVV w porównaniu do transakcji bez niego.

Jeśli chodzi o przypadek Netflixa, (lub jakikolwiek inny powtarzający się rachunek w tej sprawie) nie przejmują się tym tak bardzo, ponieważ przepisy Visa/MC/Amex zabraniają przechowywania CVV. Więc jeśli go zbierają, to jest on używany tylko do pierwszej transakcji, a odnowienia po prostu używają reszty informacji o karcie (nazwisko, data ważności, adres).

Czy obecność CVV oznacza, że sprzedawca ma lepsze zabezpieczenia? Może tak, może nie. Prawdopodobnie oznacza to, że dba o swoje koszty i chce zapłacić bankowi jak najmniej za przetworzenie transakcji.

1. Mogą zweryfikować kartę na podstawie kodu ZIP, adresu itp.
2. Mogą zaakceptować dodatkowe ryzyko ze względu na wygodę/łatwość. Ponieważ, jeśli transakcja zostanie cofnięta, handlowiec jest tym, który cierpi, firmy obsługujące karty kredytowe pozwoliłyby niektórym handlowcom uciec od złagodzonych kontroli.

Istnieją różne sposoby autoryzacji zakupów kartą kredytową. Jeśli niektórzy wybiorą mniej bezpieczną metodę, to ich problem. Sprzedawcy są obciążani kosztami, jeśli użyta została skradziona karta.

Niektóre firmy weryfikują adres wysyłki z firmą obsługującą kartę kredytową i odmawiają wysyłki na inny adres bez dodatkowej weryfikacji offline. Oczywiście, jest to przydatne tylko w przypadku towarów fizycznych.

Prawda jest taka, że Visa nie wymaga od sprzedawcy podawania numeru cvv przed autoryzacją transakcji. Jedyne informacje, które są naprawdę potrzebne, to numer karty kredytowej i data ważności.